Sorma, sorma beni.
Günahlarımı kalbime gömmüşsem sorma.
Lakin vicdan arındıkça küllerinden doğar.
Benim sana olan tutkum her zaman var.
Bir gün bu aşkta sen de yanarsın.
Hayalleri kendine ilke yaparsın.
Ne de olsa sevmek için varsın.
Sorma, beni kimselere sorma.
Yıkılmış beyaz göklerin ardındaki güller.
Sen kendini cehenneme benzetmişsin.
Ne gelirse sana yaşam olmaz.
Bu saatten sonra her şey kendi içinde kayıp.
Bir bulabilsem, bir tutunabilsem yaşama.
Yeniden kendine dönse sonbahar.
Acaba yıldızlar da orada mı?
Kudret Alkan / Şair