Umudun ismi sendin. Sen benim bitmeyen bir aşkımsın. Hani gözlerinin limitlerinin yandığı bir yerde, kendi içinde alev alan bir yaşamsın. İster benim yanımda ol, istersen karşımda, ama şunu bil ki; ben seni başımın tacı yapmışım. Ruhumun içinde, hatta merkezinde, derinlerde bir yerde var olan bir başyapıtsın. Seni bu hale ben mi getirdim, yoksa acılar yine oyun mu oynuyor? Bunu kendime sordukça içinden çıkılması zor bir kabusun içinde buluyorum kendimi. Hem kendime, hem de sana zarar vermemek için bir kez daha kumar oynuyorum. Belki Tanrı ile, belki de şeytanla… Ama ne olursa olsun bu aşk bana yetmiyor. Senin olmadığın bir dünyayı ben kabul etmiyorum. Hem ruhumda, hem bedenimde kalıcı bir isyan başlatıyorum. Ben sensiz diplerde bir yerde… Ben sensiz sonsuzluğun limanlarında bir tekne. Üstelik fırtınaya kapılmış bir tekne. Ne kendinde, ne de başka bir zaman diliminde. Bu bir ayrılık, bu bir tiyatro. Ama sonuç ne olursa olsun, sen benim kıymetlimsin. Sen benim değişmeyen güçlü değerlerimsin. İyiye ve daha ötesine doğru yol alan bir meleksin.
Kudret ALKAN / Yazar ve Şair