Seninle Sonsuz Yaşam
Bir zamanlar elde ettiğim sevinçlerim vardı.
Bir zamanlar ben deli değildim.
Şimdi bir şişe şarabın içinde kendimi ararken,
Rüzgar ve uçurtma tayfası arasında kaldım.
Ne kadar yıl oldu bilmiyorum.
Hasretin böylesi hiç görülmedi.
Sevmesem belki fırtına kopmayacak.
O zaman daha huzurlu ve dingin olacağım.
Kendimi daha iyi hissedeceğim.
Ama yok, düzen o kadar bozuk ki…
Her şey kökünden çıldırmış.
Yaralar desen hala kanıyor.
Soruyorum, benim olanlar nerede kaldı?
Sabahın isyanı var yüzümde.
Saatler sessizliği gösterirken,
Her şey düzenin çıldıran döngüsünde.
Seni yaşamak ilmin de ötesinde.
Bak bana, bir kez daha kendim gibiyim.
Seninle beraber ıssız bir dünyayı yürüyorum.
Günahların her yerde yandığı bir dünya.
İnsanı yolundan alı koyan bir dünya.
Ama istemek lazım, umuda sormak lazım.
İnsan olmak bir kez daha sahnelenmeli.
Bu dünya bir kez daha oluşmalı.
O vakit birlikte yol alır gideriz.
Kendimizce isyanları değerlendiririz.
Çünkü ben seni seviyorum.
Çünkü ben seni çok özlüyorum.
Kim ne derse desin,
Seninle sonsuz bir yaşamı düşlüyorum.
Kudret Alkan / Yazar ve Şair