-1-
Bak işte.
Yine damladan şehir geçiyor.
Ben yine şizofren nöbetlerde.
Geceyle gündüzün birleşmesinde.
Seni sen eden sevgimde.
-2-
Yalanlarla kandırdın beni.
Bir damla hayalin içinde kaybolan bendim.
Ruhumun enkazında kahreden hani.
Hani gözyaşlarımın dumanlaştığı bir yer.
Ne duruyorsun, sen de yaslan omuzlarıma.
Belki bir sabah doğar yüreğinden.
Bana eskiden kalma bir hatıra verirsin belki.
Çünkü ben de geçtim kendimden.
Çünkü ben de geçtim senden.
Kudret Alkan / Yazar ve Şair